Przemyskie forum Pszczelarskie

JW75

Kodeks cywilny
Dz.U.1964.16.93- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964

Art. 182. Własność roju pszczół
§ 1. Rój pszczół staje się niczyim, jeżeli właściciel nie odszukał go przed upływem trzech dni od dnia wyrojenia. Właścicielowi wolno w pościgu za rojem wejść na cudzy grunt, powinien jednak naprawić wynikłą stąd szkodę.
§ 2. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
§ 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.

jacek77

Noo to ciekawe Laughing

pewno moze i lepiej ze niektórzy tego nie wiedzą Very Happy

Gość

O DZIEKUJE ZA INFORMACJE

Stefffcio

Pozwolę sobie rozszerzyć nieco temat:

Obowiązki i prawa pszczelarzy

Obowiązki właścicieli pasiek wynikające z ustawy weterynaryjnej

Każdy właściciel pszczół ma obowiązek zgłoszenia pasieki do rejestru powiatowego lekarza weterynarii i gminnego lub powiatowego stanowiska ochrony środowiska.

Lokalizacja pasieki

Lokalizacja pasiek w Polsce (i w UE) nie jest uregulowana. Obowiązuje prawo zwyczajowe (uznawane przez sądy w sprawach spornych) opierające się na XIX-wiecznym prawie galicyjskim. Według tego prawa pasieka powinna być ustawiona w odległości 10 m od granicy sąsiada, drogi. Jeżeli tego warunku nie można spełnić, to wzdłuż całej posesji pszczelarza trzeba postawic szczelny płot lub posadzić żywopłot wysokości 3 m

Rój

Kodeks cywilny
Art. 181. Własność ruchomej rzeczy niczyjej nabywa się przez jej objęcie w posiadanie samoistne.
Art. 182. § 1. Rój pszczół staje się niczyim, jeżeli właściciel nie odszukał go przed upływem trzech dni od dnia wyrojenia. Właścicielowi wolno w pościgu za rojem wejść na cudzy grunt, powinien jednak naprawić wynikłą stąd szkodę.
§ 2. Jeżeli rój usiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
§ 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.

Bibliografia

Czarnecka, B. Obowiązki włascicieli pasiek wynikające z ustawy weterynaryjnej, Częstochowa 2003